Veertig jaar! Ik schreef op die dag in juli 2025 een overdenking voor mezelf. Over de beweging ‘van Bron tot Beek’. Ik deelde het en veel reageerden. Over woorden die raken, het voelbare in de diepte van onze ziel. Daarom deel ik het ook hier. Mogelijk raakt het je. In je verlangen, in je zoektocht, in de reis die je mag maken.
Veertig jaar.
Een mijlpaal. Een overgang, stilte moment in de stroom.
En daarbij voel ik dankbaarheid voor alles wat is (geweest).
Voor wat mij gevormd heeft, zichtbaar en onzichtbaar.
Als vrouw, moeder van 3 zonen, ondernemer, gids.
En tegelijk: nieuwsgierigheid en openheid voor hoe het verder mag gaan stromen.
Want dat woord… stromen.
Een laag die ik misschien altijd al gevoeld heb,
maar nu pas werkelijk zie, want… (iemand wees me erop, dank je R!)
Veertig.
Is de getalswaarde van Mem (מ)
de dertiende letter van het Hebreeuwse alfabet.
En Mem betekent water.
Water als oerkracht.
Water dat voedt, draagt, beweegt.
Zonder begin, zonder einde.
In de Joodse mystiek staat water voor wijsheid.
Voor overgave aan wat je niet kunt grijpen,
maar wel kunt vertrouwen.
Voor stroming die niet dwingt, maar uitnodigt.
Mem draagt de essentie van het vrouwelijke principe:
vloeiend, voedend, zacht én krachtig.
Ze vraagt geen bewijs(drang), maar aanwezigheid.
Veertig is niet zomaar een leeftijd, bedacht ik me.
Het is een poort.
Een uitnodiging om te leven, voluit.
in verbinding met de Bron,
in beweging met het Leven,
in wijsheid, vanuit een innerlijk weten.
KvBvL – 21 juli 2025